Słów kilka o Helwetach

Helweci (z języka łacińskiego „Helvetii), to lud celtycki pierwotnie zamieszkujący obszar dzisiejszych południowych Niemiec, pomiędzy Menem, Neckarem i Alpami, następnie zasiedlający teren dzisiejszej Szwajcarii, pomiędzy Jurą a Przełęczą św. Gotharda oraz Jeziorem Genewskim i Rodanem a Jeziorem Bodeńskim i Renem, gdzie przesunął się na przełomie II i I wieku p.n.e. pod wpływem ekspansji germańskiej Swewów.

Co wiemy o Helwetach?

Według przekazów rzymskich opisanych na stronie www.ciekawa.pl, Helweci dzielili się na 4 plemiona i zamieszkiwali około 400 wiosek i 12 umocnionych miast. Pierwsze starcie zbrojne Helwetów z Rzymianami zakończyło się klęską Rzymian w bitwie nad Jeziorem Genewskim – legiony pod wodzą konsula Kasjusza Longinusa pokonane zostały w 107 roku p.n.e. przez plemię Tugurynów dowodzone przez Dywikona. W 58 roku p.n.e. około 368 tysięcy Helwetów (w tym 92 tysięcy wojowników), próbujących przedostać się przez Prowansję (Galię Narbońską) i osiedlić na obszarze dzisiejszej zachodniej Francji, zostało powstrzymanych przez J. Cezara, który pokonał ich w bitwie pod Bibracte i zawrócił do ojczystych siedzib.

Wyprawa Helwetów

Wyprawę, do której przygotowywali się dwa lata, przedsięwzięli wskutek rosnącego nacisku od północy plemion germańskich pod wodzą Ariowista. Wpływ na podjęcie tej decyzji miał Orgetoryks, najwybitniejszy ze znanych Helwetów, pretendujący do tronu. W następnych latach Helweci stali się sprzymierzeńcami Rzymian w walce z Germanami. Dopiero bunt, jaki wszczęli w 69 przeciw osadzeniu na tronie cesarskim Witeliusza, spowodował brutalną pacyfikację ich ziem, które do tego momentu cieszyły się względną niezależnością i autonomią. W III i IV wieku były one stopniowo zajmowane przez Alemanów. Część terytorium została oddana przez Aecjusza Burgundom. Pod względem gospodarczym, społecznym, kulturowym i religijnym Helweci reprezentowali typowych Celtów, z rolnictwem i hodowlą jako podstawą bytu, dominującą rolą wybitnych wojowników i możnych w strukturze władzy u druidami jako elitarną grupą, utrzymującą tradycje duchowe, przechowującą gromadzoną od pokoleń wiedzę z dziedziny medycyny i astronomii, stanowiącą autorytet w zakresie sądownictwa.